Yaratıcılığın Düşmanları Nelerdir?

11 faktör şunlardır:

Utanma

İyi fikirler için 1. No’lu ölüm nedeni baskı ile beşiğinde boğulmuş olmaktır. Yeterli eleştirmenler, nefretçiler ve dış dünyadaki sadece kayıtsız olanlar vardır. Genelde tepkilerden korkarız ve onları o kadar çok içselleştiririz ve hatta onları bilinçsizce çağırırız. Utanç, suçluluk, olumsuzluk, düşük benlik saygısı veya şüphecilik ve kendinden şüphe, sağlıklı eğilimler kurbanıdır. Karar, analiz ve düzenleme için bir zaman vardır -iyi bir şey üretmek istiyorsanız bunlar tüm anahtarlardır- ama fikirleriniz için bir nefes şansı verdik. Başlangıç aşamasında, parola oyundur: öz-bilinçsiz, sonucu-ücretsiz, sınır tanımayan oyundur. Akıl, takdir ve ikincil düşüncelerin hepsi bekleyebilir. Bu, size şekillendirmede ya da budamada (bir çıkartma şekilde, bir bonsai ağacı gibi) yardımcı olabilir. Ancak başlangıçta onları kullanmazsanız, ihtiyacınız olan hammaddeyi üretemezsiniz.

Ego

Bu listedeki birçok madde ile yeteri kadar olmayan ya da yanlış tür çok fazla ego olabilir. Büyük sanatçıların ve yenilikçilerin safları kesinlikle narsist ve egomanyaklar ile doludur. Değerin sağlıklı bir anlamda içinizde olsun olmasın şüpheyi engellemek, utancın üstesinden gelmek, cesaret sağlamak için çok önemlidir. Hırs, çok, gereklidir, iyi mütevazı olmak bir erdem olabilir, ama genellikle büyük işler ile ilişkilendirme bir erdem değildir. Ancak, aşırı özsaygı sadece çalışmakla imkânsızdır, bu kendi isteklerine düşkünlük ya da gönül şeklinde kişinin işi kadar yayılabilir. Çok fazla övgü sadece cesaret kadar boğucu olabilir.

Ortodoksluk

Dogma devraldığında yaratıcılığa yer yoktur. Esnek olmayan, katı ayarlı fikirler her zaman özgür ifadeleri bastırır. “ Bu yönde olmalıdır.” demiş biri. “Öyle mi? Niye, kesin mi? Bunun yerine biz denese miydik?” Birçok parlak atılımlar bu darbeden gelmiştir. Ancak sadece bizi geri tutabilen sabit inancın kapalı fikirliliği değildir: aynı zamanda alışkanlıklar kolaylıktır, kalıplaşmış düşüncede tembellik vardır. Basmakalıp, karmaşıklığı azaltmak ve dünyayı yönetilebilir hale getirmek için kısa yol olarak iki boyutlu "küçük resimler" oluşturarak, beynimizin sürekli yapmak istediği bir şeydir. Yabancılaştırma, bir şeye sanki ilk kez bakıyor gibi, bu filtreleri atlayabilir ve yeni olanaklar açabilirsiniz.

Siyaset

Siyaset birden fazla düzlemde yaratıcılık için bir düşman olabilir. En belirgin ya da aşırı makro düzeyde, komiser gelebilir ve yanlış bir şey yazdırıp veya boyatıp sizi kilitleyebilir. Neyse ki Amerika'da, Birinci Değişiklik tüm medya karşısında özgür ifade için temel koruma sağlıyor, ancak sadece hükümetin müdahalesinden. Pazar gerçekleri daha ustaca empoze edilir ve bu nedenle sinsice güçlü, kısıtlamalıdır. İnsanlar sevilmeyeceğini bildikleri fikirleri kendi-sansür eğimlidir. Bu aynı zamanda daha küçük bir ölçeğe kadar uzanır; bir şirketin genç üyeleri üstlerinin temel tesislerinde ikinci sanı hava fikirleri olası değildir.

Para

Para ve yaratıcılık arasındaki ilişki ilginçtir. Oluşturulan birçok eylem (mimariyi ya da film sektörünü düşünün) önemli bir bütçe gerektirir. Hatta yazarlar (sözde sadece bir kalem ve kâğıda ihtiyaç duyan) önüne yemek koymak zorundadır. Yine de, hatta sık sık en sıkıntı yaratıcılar üzerinde teşvik vardır; J.K. Rowling, bağışla yeterince geçinmek için İngiltere kamu yararı sisteminden kredi almıştır, dünyanın en büyük servetlerinden biri olan Harry Potter yazdı. Daha az insanın olduğu ya da daha az cömert toplumlarda, stres de motivasyon azaltıcı olabilir ve ücretli kölelik ne olursa olsun akılsız şeklinde kullanılabilen tek seçenek gibi görünebilir. Finansmanın aşırı bir eksikliği, pratiklik ve hatta aciliyetine göre sıralamada insanları yaratıcılık uzak tutmaya zorlayabilir. Ancak, aşırı rahatlığın da kendine göre çok tehlikeleri vardır. Zenginler, memnuniyetlerini çoğaltabilir, diğer yandan, kaybedecek bir şey olması kişiyi şansa daha az meyilli yapabilir.

İşbirlikçiler

Gruplarda yer alan yaratıcılık dinamiği çalışmanın büyüleyici ve gizemli nesnesi sağlar. İdeal koşullar altında, kendi parçalarının toplamından daha fazla üreten simya oluşur. Beatles, ya da büyük aktör-yönetmen ortaklıkları: Von Sternberg ve Dietrich, Ford ve Wayne, Scorsese ve De Niro, gibi bir şeyler alın. Kimya mükemmel ver-ve-al’ı üretmek için doğru olmalıdır (ve bazen kimya sonuncu olması çok doğrudur, özellikle cinsel yönden yüklü "ilham perisi" durumlarında) ve tahmin etmenin bir yolu yoktur. Bazı büyük yaratıcı beyinler sadece yalnızken daha iyi çalışır. Sonra da, kendi başlarına bırakılırsa sıkıntı içine girip çöken, grup ayarlarına enerji veren dışa dönükler vardır.

Aile

Kahramanlığın aile hayatı için elverişli bir yolu olmadığını bir zamanlar birisi yazdı. Sanatçılar, en azından bizim romantik anlayışımız için, bu tanım uygun. Genellikle dünya sahnesinin en güçlü yaratıcıları evde korkunç ebeveynler ve eş olabileceğini kanıtlar. Tabii aksi örneklerden bolca vardır, ama kural ispatı istisnadır. Diego Rivera ve Frida Kahlo, Georgia O'Keeffe ve Alfred Stieglitz, ya da Charles ve Ray Eames gibi bile yaratıcı ikililer göründüğü gibi nadiren mutlu ya da eşitler. Aile ilişkilerinin talep derinliğinden ayrı, halk dilinde "bir hayata sahip" dediğimizde oluşturma önünde bir engel olabilir. Eğlenceli, aşırı uyarılma, dikkat dağıtıcı ve hatta mutluluk ve güvenlik, odak kaybına, ertelemeye ve bahane bulmaya yol açabilir.

Bağımlılık

Sanat ve bağımlılık arasındaki bağlantıya çok mürekkep dökülür. Kişinin kendi oluşturduğu stres ve sık umutsuzluk, kaçışı cazip görünümlü yapabiliyor. Bununla birlikte, kullanıcıların motivasyonu değişebilir. Özellikle yazarların alkolün engellenmeyen etkileri üzerindeki güven için efsaneleri vardır. Bazı kötülenmiş reçeteli ilaçlar veya amfetaminle bütün gece çalışmak yerine birçoğumuz, kahveyi bir destek olarak görürüz. Arayanlar yeni bakış açıları kazanmak için Rimbaud olarak adlandırılan "duyuların sistematik geçimsizliği" yoluyla hayal gördüren yollara başvururlar. Kokain kullanıcıları sadece bir yıkıcı kazada dünyaya geri gelmek için görkemli boyutlara egolarını iterler. Derin bir iç ağrıyla gelen sanatçılar, eroin gibi afyona da duyarlıdır. Bunların hepsi sonuçta, daha fazla çökmüş yaratıcılık sonucunda koltuk değnekleri ve kişinin sağlığı için değişen derecelerde cezalandırmalar vardır.

Eğitim

Yine, bu bir denge meselesidir. Biz her zaman toplumda eğitimden olumlu olarak söz ederken, aksi örnekler de vardır. Öğretimin saf bir eksikliği her zaman, büyük bir canlılık ile dışarıdan sanatçıları vermiştir, var olan halk gelenekleri sık sık yeteneğin fantastik bir zenginliğine geçerken, bunu formal akademik bir ortama aktarmak neredeyse imkânsızdır. Amatör meraklılar, uçaktan bilgisayara kadar, daha önceki insanların imkânsız veya anlamsız olarak “bildikleri” birçok çığır açan buluş yaptı. Aşırı eğitim("eğitim” sözcüğünün kendisini "uzaktan yönetme" anlamına geliyor) tam olarak sertlik türüne ve burada No 3 de listelenen dogmaya yol açabilir.

Teslim tarihi

Gerçek dünyada kullanıldığından, bu yaratıcı işin en çarpıcı gerçeğidir. Bütçe, zamanı yakalamak kişiyi bir şeyleri yapmaya zorlar. Makul olmayan düzeyde bir baskı olsa da, "yazarın blok" ve felç hatta sinir krizi veya diğer formlara yol açıp geri tepebilir. İlgili bir not olarak, yaratıcı işlerini kanıtlayanlar için, dünyanın en yüksek beklentileri ağır ve hatta felçli görünebilir (yaygın "ikinci sınıf öğrencisi krizi” olgusu).

Kısıtlamaların eksikliği

Teslim tarihinden daha kötü olan bir şey varsa o da teslim tarihinin olmamasıdır. Baskının toplam eksikliği eldeki hiçbir şeyin yapılmamasına yol açar; biri sonsuz olarak ne yapacağına karara veremez ve işe yaramaz değişikler yapar, asla da projesini bitiremez. Aşırı müsamaha gevşek kreasyonlara yol açabilir. Yaratıcılık bir oyundur. Problem çözme bizim yeteneklerimizle alakalıdır. Bir duruma bakar ve neşeyle düşünürüz, bunu çözmek için ne akıllı, zarif bir şekilde olur? Eğer savunucularına bir şeyler yapmanın eski yollarını derinlemesine öğretilmediyse, modern sanatın en radikal devrimleri bile bir anlam ifade etmez. Onlar karşı tepki hiçbir şey oluşturmadı. Biz yaratıcı olan parametrelere ihtiyaç duyarız -- taş koymak değil, ama iskele oluşturma birlikte çalışacak bir şeyler verir. Çok fazla kural koyma yaratıcılığı öldürür, ama bu yüzden kuralların ayarı hiç olmayacak.

Nasıl Daha Yaratıcı Olunur?

Yaratıcılık genellikle kendini ifade aracı olarak çizim veya renk ile teşvik edilen ilköğretim öğrencileri ile ilişkilidir. Üniversite öğrencileri için, genellikle sanat veya yazılı alan gibi özel yaratıcı beceriler gerektiren ders ya da derece olarak düşünülebilir. Ancak birçok öğrenci için, kasıtlı olarak yaratıcı olma fikri kaybolur. Örneğin, işletme öğrencilerinin "ciddi" bir zihniyeti olmalıdır, çünkü eleştirel düşünme becerilerini geliştiren teoriler ile ve gerçek dünya sorunlarını inceleyerek çalışırlar. Ama yaratıcılık sadece boya kalemi veya çizim kullanma konusunda değil; yenilikçi fikirler ve çözümler geliştirmeyle ilgilidir.

Eğer yaratıcı tarafa girmeyi öğrenirsen, büyük olasılıkla okul için yeni bir fikir ve ilham kaynağı bulursun.